Al vanaf de pamperdagen was Laurens een grote dierenvriend. Hij hield van bezoekjes aan de zoo en wou niets liever dan heel de dag omringd worden door zijn grote passie. Toch waren zijn ouders heel terughoudend naar het in huis halen van dieren. Ze waren immers niet zeker of Laurens als jonge kereltje wel genoeg tijd zou nemen om voor een eigen huisdiertje te zorgen. Laurens groeide zo op met meer dan genoeg tijd om bij te leren over allerlei dieren.

Toen hij ouder werd, groeide zijn fascinatie voor reptielen. Vooral slangen spraken tot zijn verbeelding. De afgodsslang was een van zijn grote favorieten. De kracht van deze slang en de verschillende lokaliteiten die te vinden waren in het wild vond hij enorm fascinerend. Hij droomde er van om een afgodsslang te houden bij zich thuis. Jammer genoeg vonden zijn ouders dit geen goed plan. Laurens besloot toen om even af te stappen van het idee, maar bleef gedurende de komende jaren zich verder inlezen over het houden van slangen in gevangenschap.

Op een dag kon Laurens zichzelf niet langer in bedwang houden. Hij ging er op eigen houtje op uit om zijn eerste slang aan te schaffen, een afgodsslang, en dit zonder dat zijn ouders het wisten! Zijn ouders waren eerst niet erg blij met de nieuwe huisgenoot, maar zagen snel in dat Laurens heel veel liefde koesterde voor het dier.

Hij bewees in de komende maanden aan zijn ouders dat hij een heel toegewijde dierenhouder kon zijn. Vandaag de dag beseft hij dat hij met het kopen van de slang een risico heeft genomen. Het is immers belangrijk om met het hele gezin akkoord te zijn op de aanschaf van een dier. Toch was dit de start van zijn levenslange passie en heeft hij tot op vandaag geen seconde spijt gehad van zijn beslissing!